روزی امام باقر (ع)ویارانش نشسته بودند. فردی از راه رسید و بعد از سلام و ادای احترام عرض کرد : من فقط برای جواب یک سئوال خدمت رسیده ام . اگر اجازه دهید بپرسم؟
امام باقر (ع): هر چه می خواهی بپرس.
سائل: من در درون خودم احساس میکنم که شما را دوست دارم واین دوستی من نه بخاطر پول و نه بخاطر مسائل مادی ودنیوی است .حال می خواهم بدانم آیا این دوستی من کفایت می کند؟
امام باقر (ع): آری .و بدان که به خاطر این محبت قلبیت رسول الله در هنگام مرگ بر بالینت حاضر خواهد شد .
سائل با تعجب: رسول الله بر بالین من !؟
امام باقر (ع): نه تنها رسول الله .بلکه امیر المومنین علی (ع) هم بر بالین تو حاضر میشود و این را دامه داد و فرمود: بعد از امام حسن(ع ) وامام حسین (ع ) و امام سجاد (ع) خواهی دید که در هنگام مرگ سرت بر روی زانوی من خواهد بود.
سائل با تعجب بیشتر چهار مرتبه این مسئله را پرسید وامام همان جواب را داد . در مرحله پنجم سائل گفت اگر اجازه دهید این را من تکرار کنم وشما ببینید که درست فهیمده ام یا نه؟
سائل مرحله به مرحله جواب امام را تکرار کرد .سپس از حال رفت . هنگامی که بهوش آمد دید که سرش بر روی زانوی امام باقر (ع) است . بلند شد و از امام تشکر کرد ورفت.
پس از خروج او امام باقر (ع)به یارانش : هرکس می خواهد چهره مردی از مردان بهشتی را ببیند به این مرد بنگرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.